Περιεχόμενα
Ενδομητρίωση: Τι Είναι
Η ενδομητρίωση είναι η πάθηση κατά την οποία το ενδομήτριο αναπτύσσεται έξω από την μήτρα. Το ενδομήτριο είναι ο ιστός που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και όταν υπάρχει η συγκεκριμένη πάθηση συνήθως προσκολλάται στα όργανα του πυέλου και της κοιλιάς, όπως οι ωοθήκες, το έντερο, η ουροδόχος κύστης, οι σάλπιγγες και το οπίσθιο τμήμα της μήτρας. Πολύ σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που το ενδομήτριο εμφανίζεται σε πιο απομακρυσμένες περιοχές του σώματος.
Το ποσοστό των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία που εμφανίζει ενδομητρίωση είναι 1 στις 10 γυναίκες, ενώ η διάγνωση γίνεται συνήθως αρκετά χρόνια μετά την έναρξη της περιόδου, πολλές φορές όταν η γυναίκα περάσει τα 30 έτη. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι αιτίες που προκαλούν ενδομητρίωση δεν είναι ακόμα γνωστές. Ωστόσο, η κληρονομικότητα φαίνεται να είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει την εμφάνιση της πάθησης, όπως και οι ανατομικές ανωμαλίες στα αναπαραγωγικά όργανα της γυναίκας.
Η σχέση που χτίζουμε με κάθε Γυναίκα βασίζεται στη Διακριτικότητα, Εμπιστοσύνη και Ευαισθησία. Η κλινική μας κατανοητή επιστημονική ενημέρωση εξασφαλίζοντας στη Σύγχρονη Γυναίκα ψυχική και σωματική υγεία μέσω της δυνατότητας των επιλογών στο τομέα υγείας που της παρέχονται.
Διάγνωση και Συμπτώματα
Αρχικά, υπάρχουν μερικά βασικά στοιχεία που πρέπει να γνωρίζει μια γυναίκα για τη συγκεκριμένη πάθηση όπως και για το σώμα της. Οι εστίες της ενδομητρίωσης έχουν μέγεθος από λίγα χιλιοστά έως κάποια εκατοστά και επηρεάζονται από τις αλλαγές στα επίπεδα των ορμονών κατά τη διάρκεια της περιόδου της γυναίκας. Είναι επίσης πιθανό λόγω αυτών των αλλαγών να αιμορραγούν, καθώς το μέγεθός τους αυξάνεται, καθώς όμως δεν διαφεύγουν από το σώμα ενδέχεται να σχηματίσουν συμφύσεις, κάτι που αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε φλεγμονές.
Μερικά από τα συχνότερα συμπτώματα της ενδομητρίωσης είναι, πρώτον, ο έντονος πόνος λίγες ημέρες πριν ή κατά τη διάρκεια της περιόδου. Ο πόνος αυτός, ωστόσο, δεν συνάδει πάντα με τη βαρύτητα της συγκεκριμένης γυναικολογικής πάθησης. Εξίσου πιθανή είναι και η κατάσταση του πόνου κατά τη διάρκεια ή μετά τη σεξουαλική επαφή, καθώς επίσης και ο πόνος κατά τη διάρκεια της ούρησης, πόνος κατά τη διάρκεια των κινήσεων που κάνει το έντερο, ή βαριά αιμορραγία στην έμμηνο ρύση. Φυσικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο, όπως άλλωστε συμβαίνει σε αρκετές γυναίκες, να μην εμφανιστεί κανένα απολύτως σύμπτωμα, παρά τις τυχόν εκτεταμένες εστίες.
Αυτό καθιστά ακόμα πιο σημαντικό τον τακτικό γυναικολογικό έλεγχο στις αναπαραγωγικές ηλικίες, καθώς η διάγνωση της ενδομητρίωσης γίνεται κατά κύριο λόγο μέσω της κολποσκόπησης και του υπερηχογραφήματος, όπου εντοπίζονται υπάρχουσες εστίες ενδομητρίωσης. Όμως, είναι σημαντικό η ασθενης να γνωρίζει ότι η σαφής και ακριβής διάγνωση γίνεται μόνο χειρουργικά, δηλαδή μέσω της λαπαροσκόπησης. Κατά τη διάρκεια της επεμβατικής αυτής διαδικασίας, ο γυναικολόγος μπορεί και εντοπίζει ενδομητρικές εστίες στα αναπαραγωγικά όργανα ή σε άλλα σημεία του σώματος, προκειμένου να ακολουθήσει η κατηγοριοποίηση της πάθησης. Η ενδομητρίωση χωρίζεται σε τέσσερις κατηγορίες συνολιά, όπου, το στάδιο 1 αντιστοιχεί σε ελαφριά μορφή της πάθησης και το στάδιο 4 σε βαριά.
Ενδομητρίωση: Κίνδυνοι
Όσον αφορά τους κινδύνους που παρουσιάζονται εξαιτίας της ενδομητρίωσης, αρχικά είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι σχεδόν το 40% της υπογονιμότητας των γυναικών οφείλεται σε αυτή την πάθηση, καθώς η δυνατότητα της γυναίκας να συλλάβει μειώνεται σημαντικά. Αυτό συμβαίνει γιατί οι φλεγμονές που δημιουργούνται από τις εστίες της ενδομητρίωσης ενδέχεται να καταστρέψουν τα ωάρια ή το σπέρμα ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, να εμποδίσουν τις κινήσεις τους στη μήτρα και τις σάλπιγγες. Επίσης, σε πιο βαριές μορφές, η ενδομητρίωση προκαλεί τη φραγή των σαλπίγγων λόγω των συμφύσεων που δημιουργούνται.
Ενδομητρίωση: Θεραπεία
Υπάρχουν τρεις παράγοντες που επηρεάζουν και καθορίζουν την αντιμετώπιση της πάθησης και τη θεραπευτική διαδικασία. Αυτοί είναι, αρχικά, το εάν η γυναίκα επιθυμεί να τεκνοποιήσει, το εάν τα συμπτώματα την ταλαιπωρούν και τη δυσκολεύουν, όπως φυσικά και η έκταση της ενδομητρίωσης. Σε κάθε περίπτωση, η ασθενής μπορεί να ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή, να προβεί σε χειρουργείο ή να επιλέξει έναν συνδυασμό αυτών των δύο.
Η φαρμακευτική αγωγή συμβάλλει στο να κατασταλεί η λειτουργία των ωοθηκών, κάτι που επιβραδύνει την ανάπτυξη των εστιών της ενδομητρίωσης. Επιπροσθέτως, μέσω της επέμβασης της λαπαροσκόπησης δίνεται η ευκαιρία να αφαιρεθούν ή να καυτηριαστούν όλες οι ορατές εστίες. Η ενδομητρίωση υποχωρεί σε ορισμένες περιπτώσεις με την εξωσωματική γονιμοποίηση, όταν η πάθηση οδηγεί σε υπογονιμότητα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν χρειάζεται η ασθενής να προβεί σε κάποια άλλη παρέμβαση.
Στόχος μας είναι, η εμπειρία κάθε γυναίκας μαζί μας να είναι Μοναδική, παρέχοντας της εξατομικευμένες Υψηλών Προδιαγραφών Συμβουλευτικές και Ιατρικές Υπηρεσίες.
